Kelvin (simbol: K) ialah unit ukuran untuk suhu. Ia dinamakan sempena jurutera dan ahli fizik London William Thomson, yang dinaikkan pangkat sebagai Lord Kelvin pada tahun 1892, empat tahun selepas kematiannya. Skala Kelvin ialah skala suhu termodinamik mutlak yang menggunakan sebagai titik nol sifar mutlaknya, suhu di mana semua gerakan terma terhenti dalam penerangan klasik termodinamik. Unit kelvin adalah sama dengan satu kuadran skala suhu termodinamik (sekurang-kurangnya dalam teori), yang berjulat dari sifar hingga nilai maksimum tambah dan tolak 273.15 darjah. Skala Kelvin digunakan secara meluas dalam sains dan teknologi. Unit suhu Kelvin digunakan sebagai ukuran suhu mutlak. Ia bersamaan dengan 0° Celcius dan 273.15 K (darjah Kelvin) bersamaan -273.15° Celcius, atau 0° Kelvin bersamaan dengan titik tiga VSMOW (air laut min standard). Terdapat beberapa kombinasi dan penukaran unit yang melibatkan suhu Kelvin. Untuk menukar antara Fahrenheit dan Celsius menggunakan kelvin, anda mesti menambah 273.15 kepada nombor dalam Fahrenheit untuk mendapatkan nilainya dalam kelvin. Sebagai contoh, menambah 273.15 hingga 212 darjah Fahrenheit akan memberi anda kira-kira 373.15 kelvin.

Unit suhu peringkat, juga dikenali sebagai skala suhu termodinamik mutlak, ialah unit metrik bukan SI untuk ukuran suhu. Ia digunakan dalam pelbagai konteks kejuruteraan dan biasanya dinyatakan dalam kelvin (K). Skala Rankine telah dicipta oleh jurutera Scotland William John Macquorn Rankine. Suhu Rankine ialah tenaga haba dalam unit ukuran British dan Amerika. Ia digunakan secara meluas dalam industri kuasa wap, kerana ia sesuai untuk bekerja dengan stim tepu. Skala suhu Rankine dicipta oleh jurutera dan ahli fizik Scotland William John Macquorn Rankine (1820-1872). Dia menetapkan sifar mutlak pada -459.67 °F (-273.15 °C) dan takat didih air pada 707.2 °F (374.6 °C). Ini bermakna bahawa campuran 1:1 air dan ais mempunyai suhu 32°F (0°C), manakala campuran 1:1 wap dan air mempunyai suhu 212°F (100°C).