Το Φαρενάιτ είναι μια κλίμακα θερμοκρασίας που βασίζεται σε μια που προτάθηκε το 1724 από τον φυσικό Ντάνιελ Γκάμπριελ Φαρενάιτ (1686–1736) που χρησιμοποιεί τον βαθμό Φαρενάιτ ως μονάδα. Πήρε το όνομά του από τον αστρονόμο και φυσικό Gabriel Fahrenheit (1686–1736). Στην αρχική κλίμακα, το σημείο πήξης του νερού είναι 32 μοίρες και το σημείο βρασμού 212 μοίρες. Η μονάδα είναι επίσης γνωστή ως Farenheit ή Reaumur. Στην επιστήμη και στη μαγειρική, η κλίμακα Fahrenheit χρησιμοποιείται συνήθως στις ΗΠΑ. Αυτή η κλίμακα θερμοκρασίας πήρε το όνομά της από έναν αστρονόμο ονόματι Gabriel Daniel Fahrenheit (1686-1736). Η μονάδα θερμοκρασίας Κελσίου πήρε το όνομά της από τον Σουηδό αστρονόμο Άντερς Κελσίου (1701-1744).

Ο Κελσίου (συντομογραφία: °C) είναι μια κλίμακα θερμοκρασίας με το σημείο πήξης του νερού και το τριπλό σημείο του νερού να ορίζεται ως 0 βαθμοί Κελσίου (ή °C) και το σημείο βρασμού του νερού να ορίζεται ως 100 βαθμούς Κελσίου (ή ° ΝΤΟ). Αυτή η κλίμακα χρησιμοποιείται ευρέως στην επιστήμη, ιδιαίτερα σε χώρες όπου το μετρικό σύστημα χρησιμοποιείται ευρέως, αν και επίσημα περιορίζεται σε θερμοκρασίες μεταξύ -50° και 100°. Αποτελεί επίσης τη βάση μιας σειράς άλλων κλιμάκων, συμπεριλαμβανομένης της κλίμακας APH (Atmospheric Pressure-based Humidity) και του προτύπου ANSI για την αναφορά θερμοκρασιών καιρού. Το Celsius πήρε το όνομά του από τον Σουηδό αστρονόμο Anders Celsius. Ο βαθμός Κελσίου (°C) μπορεί να αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία στην κλίμακα Κελσίου καθώς και σε μια μονάδα που υποδεικνύει ένα διάστημα θερμοκρασίας, μια διαφορά μεταξύ δύο θερμοκρασιών ή μια αβεβαιότητα. Για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τη θερμοκρασία στην οποία βράζει το νερό ή εκείνη στην οποία η πίεση ενός δεδομένου αερίου είναι ίση με 1 ατμόσφαιρα (atm).