Kelwin (symbol: K) jest jednostką miary temperatury. Jego nazwa pochodzi od londyńskiego inżyniera i fizyka Williama Thomsona, który został wyniesiony do rangi Lorda Kelvina w 1892 roku, cztery lata po śmierci. Skala Kelvina jest bezwzględną, termodynamiczną skalą temperatury, przyjmującą jako punkt zerowy bezwzględne zero, czyli temperaturę, w której w klasycznym opisie termodynamiki ustaje wszelki ruch termiczny. Jednostka Kelvina jest równa jednej ćwiartce termodynamicznej skali temperatury (przynajmniej teoretycznie), która waha się od zera do maksymalnej wartości plus minus 273,15 stopnia. Skala Kelvina jest szeroko stosowana w nauce i technologii. Jednostka temperatury Kelvin jest używana jako miara temperatury bezwzględnej. Jest to odpowiednik 0° Celsjusza, a 273,15 K (stopni Kelvina) równa się -273,15° Celsjusza, lub 0° Kelvin jest równy punktowi potrójnemu VSMOW (standardowa średnia woda oceaniczna). Istnieje kilka kombinacji i konwersji jednostek, które wiążą się z temperaturą Kelvina. Aby dokonać konwersji między stopniami Fahrenheita i Celsjusza przy użyciu kelwinów, musisz dodać 273,15 do liczby w stopniach Fahrenheita, aby uzyskać jej wartość w kelwinach. Na przykład dodanie 273,15 do 212 stopni Fahrenheita daje około 373,15 kelwinów.

Fahrenheit to skala temperatury oparta na skali zaproponowanej w 1724 roku przez fizyka Daniela Gabriela Fahrenheita (1686-1736), w której jako jednostkę stosuje się stopnie Fahrenheita. Jego nazwa pochodzi od astronoma i fizyka Gabriela Fahrenheita (1686-1736). W oryginalnej skali temperatura zamarzania wody wynosi 32 stopnie, a temperatura wrzenia 212 stopni. Jednostka znana jest również jako Farenheit lub Reaumur. W nauce i gotowaniu skala Fahrenheita jest powszechnie używana w USA. Ta skala temperatury została nazwana na cześć astronoma Gabriela Daniela Fahrenheita (1686-1736). Jednostka temperatury Celsjusza została nazwana na cześć szwedzkiego astronoma Andersa Celsjusza (1701-1744).